“Deze e-bike hoef je niet op te laden, toch? Ik zie geen accu.” vroeg Robin Timmers aan de fietsverkoper, en werd daarom smakelijk uitgelachen door iedereen.

Dit deelde hij net in een post op LinkedIn.

Maar; ik vond dit helemaal niet zo’n gek idee! Als onze opa’s en oma’s tachtig jaar geleden de longen uit hun lijf zaten te fietsen om met de dynamo een lampje aan te krijgen, waarom zouden wij dan inmiddels geen e-bikes kunnen ontwikkelen die zichzelf van stroom voorzien??

“Snel claimen dat idee!” riep ik dan ook.

Maar een rondje Googlen liet zien dat een andere malloot dit uiteraard allang bedacht had. “Elektrische fiets Nua Electrica laadt zichzelf op tijdens het fietsen” (sorry Timmers, daar gaat ons plan om snel miljonair te worden)

However; ik vond dit wel weer een mooie reminder dat de geniaalste uitvindingen vrijwel áltijd starten als een idioot idee. Met mensen die uitgelachen worden.

“Hahaha ja hoor, een koets die rijdt zonder paarden, grapjas.”

“Een telefoon in de auto?? Waar laat je dat snoer dan?? Hahaha wat een malloot.”

“Binnen 1 minuut een bericht naar iemand aan de andere kant van de wereld? Yeah right!”

Het horseless carriage syndrom, werd dat genoemd door Marshall McLuhan. De meeste mensen kunnen zich geen dingen voorstellen die nog niet bestaan. Een auto noemen ze dan dus een koets zonder paard.

Maar de echte visionairs in de wereld, die zien die ideeën al lang in hun hoofd, die snappen dat dat geniaal is, ook al snapt de rest van de wereld het nog niet.

Einstein, Steve Jobs, Elon Musk. Allemaal werden ze in het begin uitgelachen of zelfs verketterd om hun ideeën. Tótdat ze als een tiet bleken te werken.

Dus laat dit een lekkere reminder voor je zijn; heb jij een mallotig idee waar je nu stiekem nog om wordt uitgelachen? GOED ZO! Waarschijnlijk is het dan juist een GENIAAL IDEE.

Niet opgeven, maar lekker aan blijven werken. De rest van de wereld ziet gewoon nog niet wat jij ziet. Maar one day.. verandert het lachen in stomme verbazing 😉

Gewoon blijven gaan!!