Nee zeggen is het kutste wat er is. In mijn woordenboek dan. En dus ga ik door. Voor mijn familie, voor mijn vrienden en voor mijn klanten. Niet alleen voor hen, maar ook omdat ik het aan mezélf niet wil toegeven als ik even niet meer álles tegelijk kan.

Maar deze maand was mijn lijf er klaar mee, en trok letterlijk aan de rem. Ik ging door mijn rug en kon helemaal niks meer; niet lopen en niet zitten; alleen maar liggen, op mijn buik wel te verstaan.

En mán wat kwam ik mezelf tegen, want believe me I tried, maar werken en typen op je buik werkt niet 😜

‘NEE PAULIEN!’ schreeuwde mijn lijf, ‘kappen nou.’

‘Gelukkig’ is het nu kerstvakantie en had ik sowieso al twee weken vrij willen nemen, maar ik had nog veel meer willen doen vóór die tijd.

Als je me inmiddels een beetje kent, weet je dat er altijd 100.000 ideeën door mijn hoofd spoken, die zijn nu dus op de iets langere termijn geschoven 😉 (boeeeee zegt mijn hoofd)

Maar ondanks dat heb ik ook heel veel zin in de komende weken; cocoonen met de familie, met kaarslicht en lekker eten, rustige ochtendjes met de kids in plaats van racen naar school, en de focus even helemaal op de kleine leuke dingen in het leven.

Hoe zien bij jou de komende twee weken er uit?

Fijne feestdagen, hoe je ze ook invult. Ik hoop dat je echt even tot jezelf komt, geniet van alle mooie dingen die je dit jaar bereikt hebt (hoe groot of klein ze ook zijn) en dat je volgend jaar weer keihard komt knallen, samen met mij!

Tot snel! Liefs, Paulien